بهترین زمان برای تربیت کودکان از سنین اولیه تا دوازده سالگی و مهمترین مکان محیط خانه و صالح ترین افراد والدین کودک می باشند. والدین آرزو دارند که فرزندانشان دارای خصوصیات اخلاقی عالیه انسانی بوده و استعدادهای مثبت در آن ها پرورش یافته و شخصیتی عالی داشته باشند. اما در صورتی که روند صحیحی در رساندن فرزندانشان به این مقصود نداشته باشند، از همان قدم های نخستین کودک را از مسیر درست خود دور می سازند.
تاثیر محیط در تربیت فرزندان
برای جلوگیری از رفتارهای نامطلوب کودکان، باید زمینه این رفتارهای نامطلوب را از زندگی کودک حذف کرد و تا جای امکان او را در محیط سالم از نظر روحی و اجتماعی و خانوادگی قرار داد. اگر کودک در محیطی از هر نظر سالم زندگی کند، زحمت والدین و مربی در پیاده کردن مسائل تربیتی کمتر خواهد بود و برعکس.
دادن آزادی به کودکان در محیط خانواده
والدین نباید غافل از تاثیرات محیط، کودکان خود را با چنان آزادی در محیط خانوادگی تربیت کنند که وقتی وارد محیط اجتماع شوند به سهولت در منجلاب هایی که سر راهشان قرار دارد، سقوط کنند. زیرا آزادی های مطلق خانواده ها آن ها را بی بند و بار به جامعه تحویل می دهد و ثانیا در اثر عدم اطلاع از نابسامانی های جامعه خیلی آسان به دام انحراف کشیده می شوند.بنابراین والدین باید کنترلی منطقی بر آزادی های کودکان خود داشته باشند. البته نباید آن ها را چنان در حصار قرار دهند که حتی در سنین جوانی وابسته به والدین باشند و نتوانند روی پای خود بایستند.
ابراز علاقه والدین به فرزندان
اصولا ابراز علاقه و محبت از سوی والدین نسبت به کودکان در آرامش روانی و دوری آن ها از رفتارهای نامطلوب بسیار موثر است.
طرز رفتار والدین در مقابل خطای فرزندان
باید بپذیریم که هر کودکی دارای اشتباهات و خطاهایی می باشد.بنابراین والدین اگر تخلفاتی مانند دزدی های کوچک و شیطنت آمیز و دروغ در کودک مشاهده کردند، نباید بزرگ نمایی نمایند. بلکه باید سعی در یافتن ریشه این خطاها داشته باشند و از رفتار خشونت آمیز در مقابل هر خطای کوچکی که از کودک سر می زند، بپرهیزند. هرگز نباید کودک را عاصی و دزد و دروغگو خطاب کرد. زیرا کودکان بسیار حساسند و این احتمال وجود دارد که این توهم در آن ها بوجود آید که واقعا دزد و دروغ گویند.بنابراین از خود چنین انتظاری خواهند داشت.
توجه به سلامت روانی کودکان
بسیاری از والدین بخاطر فشارهای زندگی و تامین نیازهای مادی خانواده علاوه بر این که وضع روحی و جسمانی، تفریح و تمدد اعصاب خود را نادیده می گیرند، در مورد کودکان خود نیز سهل انگاری می نمایند.گردش و تفریح برای کودک یک نیاز روحی است. والدین نباید این نیاز روحی کودک خود را نادیده بگیرند و بی تفاوت یا کم رنگ از کنار آن رد شوند. اینکه والدین دست فرزند خود را بگیرند و به پارک یا محوطه امنی که کودک بتواند با همسالان و دوستان خود بازی کند و با آن ها معاشرت داشته باشد، برای کودک بسیار مفید است.
تقویت حس اعتماد به نفس در کودکان
والدین با دادن مسئولیت های درخور سن کودک، می توانند آن ها را به فعالیت واداشته و با چشاندن طعم شکست و پیروزی و تحریک آن ها به فعالیت و مبارزه ، در آن ها اعتماد و اتکا به نفس بوجود آورند.والدین باید بدانند که نباید همیشه کارهای فرزندانشان را انجام دهند، به جای آن ها تصمیم بگیرند، به جای آن ها انتخاب کنند و …بلکه باید به کودک اجازه ابراز وجود حتی با کوچکترین چیزها را بدهند.
منبع:
عربگل، فریبا و شهریور، زهرا(۱۳۹۳).آموزش مهارت های فرزندپروری برای کودکان ۲-۱۲ سال.نشر: وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی. اداره مشاوره و مددکاری معاونت اجتماعی
فرماندهی انتظامی استان آذربایجان شرقی
