با آمدن مهر و شروع درس و مدرسه اکثر کودکان دچار اضطراب می شوند ، که متاسفانه در شرایط کنونی با توجه به بیماری کرونا و مشخص نبودن و بلاتکلیفی نحوه آموزش و پرورش ، این اضطراب در دانش آموزان تشدید شده است.
شایان ذکر است اضطراب در کودکان پدیده ای گذرا نیست و در صورت بی توجهی و اقدام نکردن برای درمان ، عواقب بسیار جدی و جبران نا پذیری در بزرگسالی دارد که معمولا با تشخیص به موقع و مداخلات بهنگام می توان از طریق والدین و مربیان به کودکان یاد داد چگونه آن را کنترل کنند .
در کودکان دبستانی به دلیل اینکه عملکرد آنان بیشتر مورد توجه می باشد ، اضطراب کودکان بالا می رود که معمولا هم بعلت ضعف مهارت های کلامی، این کودکان ،از بیان علت اضطراب خود عاجزند لذا دل درد و سردرد که علت جسمانی ندارد در آنان بیشتر دیده می شود که البته جای نگرانی ندارد زیرا با بزرگ تر شدن ؛ راحت تر می توانند علت مشکل را توضیح دهند.
اما به هر حال والدین حتما باید به علایم اضطراب کودک خود حساس باشند علائمی مثل بی قراری ، زود خسته شدن و عصبی و پرخاشگر بودن ، اختلال های خواب شبانه ؛ وحشت از ملاقات با افراد جدید ، شکننده بودن از لحاظ عاطفی ، دایم نگران تکلیف بودن ، شب ادرای و …. می توانند سر نخ های خوبی برای ما باشند .
نکته حائز اهمیت در اضطراب این است که بیشتر در محیط شکل می گیرد پس اگر والدین در دوران کودکی ارتباط مناسب با فرزندان خویش داشته باشند و استقلال و شایستگی در وی ایجاد کنند ، بسیاری از این مشکلات از بین خواهند رفت . والدین صمیمی و صبوری که از راهنمایی کلامی استفاده می کنند ؛از جمله اینکه راهبرد هایی را توصیه و آنها را توضیح می دهند و کودکان را ترغیب می نمایند راهبرد های خود را بوجود آورند ؛ توانایی فرزندشان را در کنترل احساساتشان نیرومند می کنند .
پس به عنوان راهکار برای حل مشکل اضطراب کودک ؛ والدین باید سعی کنند در ابتدا مشکل نگرانی و اضطراب خود را حل کنند ، والدینی که دائما نگران فرزند خویش هستند و مدام اورا کنترل می نمایند ، جهان را بسیار نا امن و نا مطمئن تصور می کنند ؛ در نتیجه ناخواسته این اضطراب را به کودک خویش منتقل می نمایند . پس اگر والدین مضطربی هستید در پی درمان خویش باشید . سپس جرات ورزی را به کودکان آموزش دهید و همچنین محیط خانه را سرشار از انرژی مثبت کنید و کمک کنید تا کودک خود بتواند راهی برای مقابله با اضطراب خویش بیابد . همانطور که اشاره شد زبان در اکثر موارد به خود تنظیمی هیجانی کمک بسیاری می کند مثلا آموزش اینکه کودک با خود صحبت کند (مامان گفت زود بر می گردم ) اکثرا ،باعث کاهش طغیان هیجان می شود و در نهایت استفاده از بازی ، تکنیک خوبی برای رفع و کنترل اضطراب می تواند باشد. بازی های ساده ای مانند نقاشی کردن احساسات کودک ، رنگ انگشتی و خمیر بازی نیز باعث تخلیه هیجانات کودک عزیزتان می شود .
لورا، برک . (۲۰۱۴ ) . روانشاسی رشد . ترجمه: یحیی سید محمدی . تهران : انتشارات ارسباران.
سرهنگ ۲ وحیده خوشدلی- کارشناس ارشد روانشناسی
اداره مشاوره و مددکاری معاونت اجتماعی
فرماندهی انتظامی استان آذربایجان شرقی
